الف- زمان تخریب قبور مطهّر ائمه بقیع (علیهم السّلام)
طبق اسناد تاریخی موجود، این حادثه بسیار دردناک، در هشتم شوال سال 1344ق و پس از روی کار آمدن سومین حکومت وهابی عربستان و مزدوران آنان به وقوع پیوست؛ یعنی سالی که وهابیون به فتوای سران خود مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بیت پیامبر(صلوات الله علیه و آله) را مورد دومین هجوم وحشیانه خود قرار دادند و بقیع را به مقبره‌ای ویران شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبدیل کردند؛ بدینجهت می گویم: از زمان وقوع این واقعة بسیار تلخ تا کنون، حدود 93سال می گذرد؛
ب- پیشینه واقعه هشتم شوّال
اسناد معتبر تاریخی حکایت از این دارد که، اقدام گرگ صفتانه آل سعود معاند در هشتم شوّال 1344ق، دارای پیشینه ای درد آور است؛ زیرا آنان در سال 1220 هجری (؛ یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌ها توسط حکومت عثمانی) نیز، دست به تخریب قبور مطهر ائمه بقیع زده بودند؛ البتّه پس از این واقعه تاریخی - اسلامی با سرمایه‌گذاری مسلمانان شیعه و به کار بردن امکانات ویژه‌ای، مراقد تخریب شده به زیباترین شکل بازسازی شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مراقد زیارتی و در واقع مکان زیارتی - سیاحتی مسلمانان تبدیل شد. وهابیان در سال 1316هـ ق/1898 مـ در کربلای معلی دست به قتل عام زده و این شهر را ویران کردند و حرم مطهر "سید الشهداء حسین بن علی علیه السّلام) و حضرت "ابا الفضل عباس بن علی" ـ(علیه السّلام) را به آتش کشیدند. و ضریح مطهرحضرت امام حسین (علیه السّلام) را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثرا از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به 7000 نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.
وهابیون در سال 1343 هجری قمری نیز، در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب (علیه السّلام)، ابی‌طالب (علیه السّلام)، خدیجه (سلام الله علیها) و زادگاه پیامبر (صلوات الله علیه و آله) و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و "خیزران" عبادتگاه سری پیامبر (صلوات الله علیه) را با خاک یکسان کردند و در جده نیز قبر "حوا" و دیگر قبور را تخریب کردند. در مدینه نیز گنبد منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند.
نظرات شما عزیزان: